Moto Guzzi Jackal

Jakhalzen zijn nuttige dieren die verrassend goed toegerust zijn voor hun taak in hun natuurlijke omgeving. Of dit voor de Jackal, de nieuwste telg van de Moto Guzzi California familie, ook geldt zal moeten blijken tijdens een rij-indruk die ik kortgeleden uitvoerde.

Historie
Uit historisch oogpunt bezien past de California zeker in zijn natuurlijke omgeving, het wegdek. Zijn historie is lang en geeft een aardig beeld van hoe een kleine maar fanatieke fabriek als Moto Guzzi de woelige motortijden doorleeft. En die tijden begonnen voor wat betreft de huidige generatie V-twin modellen waar de Jackal op gebaseerd is met de "V7" in 1967. De V7 had een cilinderinhoud van 700cc, het was de eerste V-twin wegmotor van Moto Guzzi met de cilinders dwars geplaatst ten opzichte van het frame. De cardan aangedreven V7's met vier-versnellingsbakken waren een groot succes. In 1971 ging de eerste California in productie, de meest luxe uitvoering uit het Guzzi V-twin gamma met windscherm, zijkoffers, treeplanken, breed stuur, een windscherm en een erg comfortabel zadel. Gedurende de decennia die volgden werd het California model steeds stevig onderhanden genomen. De California zou uitgroeien naar Guzzi's best verkopende model en de laatste paar jaar ook het belangrijkste model waarmee Guzzi zich in de motormarkt tracht te handhaven. En dat gaat niet echt succesvol de laatste jaren. Neem dit jaar. De eerste helft van 1999 zijn er in Nederland slechts 68 nieuwe Guzzi's verkocht. Een wat mager aantal. Niet alleen in Nederland, ook in andere landen vielen de verkopen wat tegen. De hoogste tijd om dit eens te veranderen. Niet alleen in Europa, ook in Amerika.

Amerikaanse markt
Het in Amerikaanse handen zijnde Guzzi was ook al druk bezig een offensief voor te bereiden om de Amerikaanse markt te heroveren. Waren ze eind jaren zestig, begin jaren zeventig nog behoorlijk dominant op die markt, de laatste twintig jaar is het daar diep triest mee gesteld. Tien jaar geleden werden er nog slechts enige tientallen naar Amerika geëxporteerd, vorig jaar lag het aantal ongeveer rond de zeshonderdvijftig. Dit is nog steeds een erg laag aantal en een doorn in het oog van de Amerikaanse eigenaar. Samen met de situatie in Europa was het duidelijk dat er wat moest gebeuren om de verkopen te stimuleren. Nieuwe markten aanboren, inspelen op trends. Onderzoek was gewenst en Guzzi verrichte dit dan ook, zowel in Europa als in Amerika, en kwam tot de conclusie dat de meeste Guzzi rijders ietwat oudere, conservatieve mensen zijn met oog voor techniek. Niet echt een publiek wat groeiende is, dus teneinde meer greep op de markt te krijgen en het publiek wat langer aan het merk te binden werd besloten een nieuw model te ontwikkelen. Een nieuw model geheel gericht op de jonge, dynamische motorrijder en motorrijdster. Het onderzoek spitste zich vervolgens toe op die doelgroep en men ontdekte dat die nogal gecharmeerd was van een eenvoudige basis motorfiets, gebouwd volgens de klassieke en in het algemeen begeerlijke Amerikaanse "Bobber" lijnen. In feite staat dit voor het volledig uitkleden van een motorfiets, terug naar de basis, zonder poespas en zonder afbreuk te doen aan kwaliteit, terug naar de Amerikaanse oercruiser. "To bob" betekent letterlijk "snijden".

Uitgangspunt
Door vervolgens de California EV als uitgangspunt te nemen voor het nieuwe model had Guzzi een slimme zet gemaakt. Niet alleen werden de ontwikkelingskosten tot een minimum teruggebracht wat de kostprijs danig kon drukken, ook leende de luxueus uitgevoerde California EV met al zijn verchroomde accessoires zich prima om de Bobber theorie in de praktijk om te zetten. Het resultaat was uiteindelijk de Jackal. Een motor die door zijn uitvoering en zijn lage prijs van slechts f 22.990,- Guzzi tevens weer een goedkoop opstapmodel biedt in de zware klasse. En dit moet aan deze kant van de oceaan de verkopen dan weer opvijzelen. Hiermee is het marketing plaatje dus weer rond, al was het alleen maar in theorie......

Bobber
En de Jackal is inderdaad een Bobber als we hem vergelijken met de California EV die in 1998 door het Amerikaanse blad "Cycle World" uitgeroepen werd tot Cruiser van het jaar. Het valt direct op dat de hele goede basis die de EV zo begeerlijk maakt op de Jackal gehandhaafd blijft. Het motorblok is ongewijzigd ten opzichte van de EV. De V-twin met boring keer slag van 92 x 80 mm levert een cilinderinhoud van 1.064 cc en een vermogen van 74 pk (54 kW) bij 6.400 toeren per minuut. Het koppel ligt op 94 Nm bij 5.000 toeren per minuut. Gelukkig is de Marzocchi voorvork in vergelijking met de EV niet in maat achteruit gegaan en zijn de dikke 45mm binnenpoten gehandhaafd. De in- en uitgaande demping is echter niet instelbaar. Qua remmen doet de Jackal het met één 320 mm Brembo Goldline remschijf voor, die bediend wordt door een aluminiumkleurige 4 zuiger Brembo Goldline remklauw, en een tweezuiger Brembo Goldline remklauw achter, die een Brembo Goldline remschijf met een diameter van 282 mm bediend. Het oogt erg vertrouwd want dit zijn echt prima componenten die iedere motorfiets goed recht doen. Een toerenteller moet de Jackal ontberen, net zoals de treeplanken, two-tone kleur, de verchroomde afdekkappen voor het balhoofd, onderste framebuizen, injectoren, startmotor en het achterframe, dashboard met toerenteller, de tweede remschijf voor en het lastafhankelijke integrale remsysteem, en nog een aantal andere zaken die de EV wel heeft. Ontberen hoeft niemand ze, want ze zijn allen als accessoire leverbaar voor de Jackal. En hoewel de Jackal inderdaad kaal aandoet heeft hij toch zeker een grote aantrekkingskracht. Hij ziet er bruut uit en heeft een stoere uitstraling, zeker in de donkere kleuren die hem wat dicht doen smelten waardoor hij ook weer wat massiever aandoet. Een mooie motorfiets, dat is zeker!

Filosofie
De filosofie van de Jackal en de verschillen met de California EV razen door mijn hoofd als ik op een regenachtige zaterdagmiddag de Jackal voor deze rij-indruk ophaal bij Moto Guzzi dealer en specialist Teo Lamers in Nijmegen. Lekker gemaakt door al het nieuwe en oude moois in de twee grote showrooms neem ik dan eindelijk plaats op de Jackal, benieuwd naar dat wat komen gaat met deze nieuwste Guzzi telg. Eenmaal zittend op de Jackal valt het op dat de zitpositie lekker laag en onderuit is, maar het zadel voelt nogal hard aan. De voeten staan lekker comfortabel op de voetsteunen, een beetje hoog en ver naar voren, maar zeker comfortabel. De zitpositie wordt geperfectioneerd door het brede en massief aandoende stuur wat speciaal voor de Jackal ontworpen is. Je zit echt in de motor. Een feit dat ook al ingegeven wordt door de brede tank die wat omhoog en in breedte oploopt naar voren toe. Zittend op de motor valt direct het eenvoudige maar stijlvolle dashboard op. De kilometerteller, bekend van de EV en de Centauro, loopt met zwarte cijfers op een witte ondergrond op tot 240 km/uur. Er is ook een mijlenindicatie aanwezig, met onopvallende groene cijfers. De kilometerteller is voorzien van een dagteller en een totaalteller. De eenzame kilometerteller is gehuisvest in een strakke aluminium montageplaat. Opgebogen zodat de teller goed zichtbaar is vanaf het zadel. Onder de teller zijn een 6 tal controlelampjes zichtbaar voor de tankinhoud, oliedruk, dynamo, neutraal, knipperlichten en groot licht. Ook bij zon zijn ze erg goed leesbaar. Helaas geen controlelampje voor de verlichting en aangezien ook de verlichting van de kilometerteller bij daglicht nauwelijks zichtbaar is vond ik dat een gemis. De verlichting is overigens prima. Een forse lichtbundel werpt aan de voorzijde zijn licht ver en helder vooruit. De bedieningselementen zijn modern en erg gemakkelijk te bedienen. Het duopassagier zadel is door twee inbusboutjes los te draaien simpel te verwijderen, waardoor een heel fraaie Jackal te voorschijn komt die de Bobber filosofie echt alle eer aandoet. Kaal en naakt, zondermeer een indrukwekkende motor.

Pluspunt
Een flink pluspunt van alle Guzzi California modellen is de lange zijstandaard met rolblokkering. Hij klapt niet in als de motor van een helling dreigt te rollen hetgeen een prettige en geruststellende gedachte is. Door de lange lengte van de zijstandaard is het haast onmogelijk dat de Jackal omvalt waardoor hij in rul zand en heet asfalt ook prima op de zijstandaard geparkeerd worden. Vanuit het zadel kan hij met de hak van de linkervoet ingetrokken worden. Vaak de laatste handeling voordat er gestart kan worden, want ook de Jackal is voorzien van een startblokkering op zijn zijstandaard. Starten doet hij vlot en soepel. Injectie werpt wat dat betreft zeker zijn vruchten af, koud of warm, een drukje op de startknop en hij liep altijd gelijk en heel mooi regelmatig. Het 1.064 cc motorblok wat we kennen van de California EV en de California Special draait mooi en soepel rond. De droge tweevoudige platenkoppeling laat zich licht bedienen en ook de vijf-versnellingsbak schakelt verrassend licht. Hoewel Guzzi's bekend staan om hen wat hakkerige schakelgedrag, vormt de Jackal hier een goede uitzondering op. Hij schakelt verrassend licht en trefzeker en tijdens de periode dat ik hem mee mocht nemen heeft zelfs het neutraallampje nooit in zijn precisie gefaald. Dit alles was met de voorgaande modellen wel eens anders.....

Bottumpower
Bij het wegrijden valt direct de grote hoeveelheid bottompower op. Vanuit de lage toerentallen trekt de Jackal flink hard, bij de hogere toerentallen komt het vermogen er vloeiend en krachtig in. Hierdoor is de acceleratie heel vloeiend en zeer snel en kan er een topsnelheid bereikt worden van tegen de 200 km/uur (fabrieksopgave). Ik heb het zelf niet helemaal uitgeprobeerd, Willie van Teo Lamers motorrijwielen, was mij erg ter wille geweest met het op korte termijn beschikbaar stellen van hun Jackal voor deze rij-indruk en ik wilde het niet op mijn geweten hebben om hun keurig verzorgde demo motorfiets met de maagdelijke kilometerstand van slechts 112 km al vol te belasten op topsnelheid. Toch kon ik het niet laten om de teller even op de 190 km/uur te zetten vlak voordat ik hem terugbracht. Bij die snelheid was er nog gas over en de motor reageerde op het gas op een manier die sterk deed vermoeden dat het toch nog echt niet allemaal op was. Bij die snelheid lag de Jackal ook lekker stabiel op de weg. En dat met een stuurdemper die op zijn meest losse stand stond.

Krachtig
Doortrekkend door de keurig op elkaar afgestemde versnellingen heen merk je dat de winddruk op je lichaam flink toeneemt, maar doordat je zo in de motor zit, het stuur door zijn vorm veel houvast biedt en het zadel door zijn opstaande rand wegglijden voorkomt, is het niet echt een groot bezwaar. Hogere snelheden zijn redelijk vol te houden met de Jackal. Bij snelheden boven de 140 km/uur wordt het op de duur toch wat veel. Het windscherm, wat als accessoire leverbaar is, zal hier een goede oplossing voor zijn. Bovendien is ook het grote scherm van de EV te monteren op de Jackal, hiermee is het probleem volledig en perfect opgelost. Het is een gevolg van het concept van de Jackal. Het is een Bobber, maar met een middagje winkelen heb je er weer een Dresser van gemaakt, om maar in de Amerikaanse terminologie te blijven. Ook bij snelheden boven de 140 km/uur accelereert de Jackal nog driftig verder, inhalen op de snelweg bij hogere snelheden is echt geen probleem. Schakel je een versnelling terug en draai je het gas tegen de stuit dan wordt je getrakteerd op een verbluffende acceleratie. De Jackal is een krachtige motorfiets die er geen doekjes om wind als het gas opengetrokken wordt. Hij zal veel concurrenten genadeloos afstraffen op dit gebied en heeft mij hiermee in gunstige zin echt verrast. Maar het is niet alleen de snelheid waar de Jackal zich in thuis voelt. Je kunt er ook echt rustig en relaxed mee rijden. Hij laat zich goed afknijpen zodat schakellui rijden ook mogelijk is. Vanaf 75 km/uur in de vijfde versnelling laat hij zich afwurgen om zonder al te veel mechanisch geklatter de draad weer op te pakken. Dit is niet echt denderend voor de mechaniek, maar mogelijk is het wel.

Demping
Rijdend met de Jackal valt het soepele veercomfort van de voorvork op, hoewel hij niet instelbaar is veert hij gewoonweg goed. Voor vlakt de Jackal de oneffenheden lekker weg, achter is het een flink stuk minder. De twee Sachs-Boge achterschokbrekers zijn alleen in veervoorspanning instelbaar en voelen zeer stug en hard aan. Dat is jammer want het harde zadel geeft werkelijk ieder schokje door. Een testrit op de hele slechte parallelweg van het Amsterdam-Rijnkanaal tussen Wijk bij Duurstede en Schalkwijk had dan ook een dramatisch resultaat. Dit is hét weggetje om vering te testen en af te stellen en de Jackal viel door de mand door sterke stuiterneigingen te vertonen. Hierdoor kreeg ook mijn onderrug harde klappen te verwerken hetgeen niet echt lekker aanvoelde. De bocht die in dit erg slechte weggetje zit was simpelweg moeilijk en gevaarlijk te nemen omdat de achterhand simpelweg trachtte weg te stuiteren. De door mij aangebrachte merktekens op de demperassen van de beide schokbrekers lieten echter zien dat ze toch echt niet doorsloegen maar een kwart van de veerweg zelfs nog onbenut lieten, en dit ondanks mijn vrij hoge gewicht. Hoewel de demping ook vrij stug is weet ik dat dit bij Sachs-Boge schokbrekers een kwestie van "indempen" is, maar de gemonteerde veren zijn simpelweg veel te stug en een verkeerde keus. Toch heeft die harde achtervering ook een voordeel op heel strak wegdek, want het hele rijwielgedeelte voelt hierdoor gevoelsmatig heel stijf en strak aan en bied groot vertrouwen tot snel stuurwerk.

Sturen
En daar blijft het niet bij want sturen doet de Jackal ook echt heerlijk. De grote Guzzi's hebben wat dat betreft ook een naam hoog te houden, maar de Jackal zet wat mij betreft een nieuwe standaard. De Jackal stuurt zondermeer licht, hij laat zich gemakkelijk en zeer strak een bocht insturen maar raakt ook niet overstuur als er plots een andere lijn gevolgd moet worden. Lange bochten snelle pakt hij als op rails, Guzzi's doen dit eigenlijk altijd goed, de Jackal bevestigde dit nogmaals in zeer positieve zin. De wielbasis van 1.560 mm en de balhoofdshoek van 62 graden in combinatie met zijn naloop van 98 mm voorspellen dit eigenlijk al. Het is een ontzettend fijn sturende fiets, die ook bij hele hoge bochtensnelheden ontzettend stabiel blijft en ook niet al te zijwindgevoelig is. Ook maken de witte strepen op de weg hem niet overstuur. Ik heb hem ook uitgetest op de plaatselijke dijk tussen Wijk bij Duurstede en Amerongen en na wat oefenen eens echt de puntjes op de "i" gezet voor wat betreft het snel afroffelen van dit stuk bochtige weg. In de loop der jaren heb ik een lijst gemaakt van motoren met daaraan gekoppelde tijden in verschillende categorieën van traag tot snel. Het geeft een aardig beeld van wat een rijder met verschillende soorten motoren kan doen. De Jackal deed het echt heel goed en kwam terecht in het straatje Ducati 750SS, BMW R 1100 RS en de Guzzi Le Mans (alle types) om er maar eens een paar te noemen. Niet verkeerd dus want hij verkeert in snel gezelschap.

Remmen
Snelheid moet ook weer stil geremd worden en ik vind dit naast acceleratie ook altijd weer het spannende van het motorrijden. Hoewel de Jackal slechts één schijf voor heeft, is de remkracht goed voor deze machine met een rijklaar gewicht van rond de 250 kilo. De achterrem doet onopvallend maar wel heel goed zijn werk. Het achterwiel kan zonder al te veel moeite aan het blokkeren gebracht worden. Zowel het rempedaal als het remhandel zijn licht en goed doseerbaar te bedienen. De Brembo Goldline remcomponenten zijn goed opgewassen tegen hun taak. Met de Jackal kan echt snel en krachtig geremd worden, ook bij hoge snelheden. Een tweede schijf voor is natuurlijk altijd welkom, maar nodig is het zeker niet. Tordering van de voorvork door het remmen met de enkele schijf voor is miniem door de robuuste constructie van de vork en de stijve voorvork stabilisator.

Blok
Het machtige blok wat onder je zijn werk doet kun je goed horen op een prettige manier. Een lichte draai aan het heel licht bedienbare gashandel wordt direct begroet met een fraaie donkerbruine roffel. Een roffel die al ruim 32 jaar zo kenmerkend is voor de zware Guzzi's en vele harten sneller doet kloppen. Wat is het toch met tweecilinders, hun ritme, symmetrie en doeltreffende techniek. Een motorfiets kan zo simpel zijn, de kunst van het weglaten zorgt nog altijd voor passie en genot. Generaties terug begon men ze te ontwikkelen en te bouwen, en door de tijd heen pakt iedere motorfabrikant dit concept weer op. En de succesvolle merken blijven er aan vasthouden, door dik en dun. Dit geld zeker voor Harley-Davidson en B.M.W. en kijken we pakweg naar de laatste dertig jaar dan geldt dat ook voor Moto Guzzi en Ducati en de laatste jaren ook voor de grote Japanse merken. Trend of niet, V-twins zijn niet meer weg te denken uit het motorbeeld en ik ben daar nogal gelukkig mee. De roffel van het V-twin motorblok van de Jackal doet me dus meer dan goed. En die roffel is nog nooit zo stil geweest is dankzij de milieueisen die ook in ons land steeds strenger worden. Ondanks dat hij stil is, is het geluid toch lekker zwaar en mooi en verveelt het werkelijk nooit. Inlaatgeruis laat hij ook horen. Met een hele zware donkere roffel laat de Jackal tijdens het rijden weten dat het gas afgesloten wordt. Nog mooier is het gasgeven, de Jackal laat duidelijk weten dat er prestaties verlangd worden want uit het luchtfilter huis komt een mooie donkerbruine, wat bedekte, zware brul vooral als hij er echt aan moet trekken. Lekker hoor!

Prijs
Het was jammer hem weer in te moeten leveren, want je hecht jezelf snel aan de Jackal. De prijs van f 22.990,- is zondermeer scherp en ligt behoorlijk onder de prijs van een aantal van zijn directe concurrenten zoals de Honda VT 1100 Shadow ACE C2 (f 24.995,-), de Suzuki VS 1400 GLP Intruder (f 23.499.-), de Guzzi California Special (f 29.990,-) en de Guzzi California EV (f 30.490,-). Hij is echter duurder dan de Harley Davidson XLH Sportster 1200 ( f 21.240,-) en de Yamaha XVS 1100 Drag Star (f 19.990,-).

Aldus
Het stuurgedrag van de Jackal was voor mij de verrassing van de rij-indruk, samen met het zeer potente motorblok en de prima afwerking, vele details zijn fraai en met zorg opgelost. De Jackal is een erg fijne motorfiets die bovendien niet veel benzine verbruikt. Rustig rijdend was 1 : 19 geen enkel probleem, vlot en snel rijdend werd een waarde van 1 : 16,4 bereikt. Zijn rijkwaliteiten staan op een erg hoog niveau. Hij is heel snel, accelereert voortreffelijk, stuurt prima en lekker licht. Alles gaat soepel en makkelijk. Het aardige is dat je hem door de tijd heen verder aan kunt kleden met een keur aan accessoires zoals koffersets, windschermen, chromen accessoires, een dashboard met toerenteller, een achterrekje met sissybar en verder eigenlijk alle accessoires die de EV zo compleet en luxueus maakt. Ook op lange ritten verveelt de Jackal niet hoewel het erg harde zadel dan wel vermoeiend wordt. De achtervering is het grote minpunt van de Jackal. Met een setje Koni, White Power of Öhlins schokbrekers is dit echter goed op te lossen. Het resultaat is dan een Jackal waarmee onder waar genot menige rit gemaakt zal worden!

(c) Ivar de Gier
Met dank aan: Teo Lamers Motorrijwielen, Nijmegen. Importeur Greenib, Warmond, Moto Guzzi Corporation, U.S.A.

Gegevens
Kleuren Jackal: Rood, zwart, grijs metallic
Technische specificaties (fabrieksopgave):
Motorblok: 4-takt, V-twin, luchtgekoeld, 2 kleppen per cilinder, bediend door enkele onderliggende nokkenas, stoterstangen en tuimelaars
Cilinderinhoud: 1.064 cc
Boring keer slag: 92 x 80 mm
Compressieverhouding: 9,5 : 1
Maximum vermogen: 74 pk (54 kW) bij 6.400 tpm
Maximum koppel: 94 Nm bij 5.000 tpm
Brandstofinjectie: Weber Marelli multipoint injectie, twee 40mm gasklephuizen met Weber IW 031 injectoren
Ontsteking: Weber Marelli IAW elektronisch digitaal ontstekingssysteem
Elektrisch systeem: 12V, capaciteit dynamo 14V 25A, capaciteit accu 12V 30 Ah
Versnellingsbak: 5 versnellingen, constant mesh
Koppeling: droog, in motorblok, dubbele plaat
Primaire aandrijving: schuin vertande tandwielen
Secundaire aandrijving: cardan
Frame: dubbel wiegframe, onderzijde demontabel
Voorvering: Marzocchi voorvork, 45 mm binnenpootdiameter, hydraulisch gedempt
Achtervering: Sachs-Boge schokbrekers, veervoorspanning instelbaar
Voorrem: 320 mm Brembo Goldline remschijf, 4 zuiger Brembo Goldline remklauw
Achterrem: 282 mm Brembo Goldline remschijf, 2 zuiger Brembo Goldline remklauw
Voorwiel: 2.50 x 18"
Achterwiel: 3.50 x 17"
Voorband: 110/90 VB 18
Achterband: 140/80 VB 17
Benzinetankinhoud: 19 liter
Drooggewicht: 246 kg
Maximum snelheid: 200 km/uur (meting volgens CE normen)
Brandstofverbruik: 1 : 20 (meting volgens CUNA normen)
Brandstofverbruik tijdens rij-indruk: vlot en snel rijdend: 1: 16,4; rustig rijdend 1 : 19.
Prijs: f 22.990,- excl. afleveringskosten.