Slokje meer

De zithouding is redelijk ontspannen. mits je niet te lang achter elkaar echt voluit wilt rijden. De buddy is ruim bemeten, zodat je er ook met z n tweeën goed een plaatsje op vindt. Zolang je een beetje snelheid houdt zit je prettig op de V75. Maar na een tijdje langzaam gereden te hebben. waarbij ook nog vaak voor verkeerslichten gewacht moest worden. gingen zowel rijder als passagiere geregeld iets verzitten. Daarna weer een stukje vlot doorrijden en je zit ineens weer lekker.

Het verbruik viel niet echt mee. De {V1000SPII} duurtestmotor van verleden jaar was een zuinige motor. De V75 lust een slokje meer. Over een kleine 2000 km kwamen we tot een verbruik van 1 liter op 14.6 km. Bij een tankinhoud van 17 liter kom je dan op een actieradius van bijna 250 km. Bij een goed werkende brandstof- meter zal na ruim 200 km het indicatielampje moeten oplichten om je erop attent te maken dat je moet tanken. Het verbruik varieerde overigens van 1 op 13 tot 1 op 16.5. Het tanken is geen genoegen. Elke keer vreesden we dat het sleuteltje zou breken, om- dat het tankslot vreselijk zwaar draait. Gelukkig geschiedde dat niet.

Kijkend naar het stuur zie je een bonte verzameling schakelaars aan weerszijden. Wat dat betreft onderscheidt een Guzzi zich duidelijk van andere motoren, mede door de afwijkende manier van bediening. Het kost je elke keer weer enige tijd om te wennen aan de schakelaar van de richtingaanwijzers. Deze schakelaar moet namelijk op en neer in plaats van naar links en rechts bewogen worden. Niet erg logisch dus. Je betrapt je er steeds weer op dat je kijkt als je wilt afslaan. Op het dashboard zitten zowel links als rechts controlelampjes voor de richtingaanwijzers. Je kunt dus altijd gemakkelijk zien of je de schakelaar de goede kant op hebt bewogen.

De zijdeksels aan beide kanten van de motor bleken slecht bevestigd te zijn. Eén van de bevestigingspunten brak al snel af. Dit euvel is bekend en modificatiesets zijn er inmiddels al.

Conclusie

Toen de Italiaanse lire nog iets meer waard was als momenteel ; en de Japanse yen juist een lagere koers had. was een Italiaanse motor duurder dan een Japanse. Dat is al geruime tijd niet meer het geval, althans niet bij Moto Guzzi. Dat geldt ook voor de V75, die je voor ƒ 12.998.- kunt aanschaffen. Voor wat je daarvoor krijgt, een normale prijs. Gelet op de bijzonder geslaagde styling mag je de V75 rekenen tot de meer sportieve motoren. De prestaties en de zithouding wijzen ook in die richting. De mogelijkheid iets mee te nemen is beperkt, want een bagagerekje zit er standaard niet op. Dat is, zoals op de foto's bij deze test te zien is, los verkrijgbaar. Wie wat meer toeristisch ingesteld is, zal ongetwijfeld een kotterset aanschaffen, of kiezen voor een andere Guzzi. Het programma van Guzzi biedt daarvoor ruime mogelijkheden.

Moto Guzzi weet goede motoren te bouwen. De V75 bezit alle ingrediënten om tot een topgerecht te komen. Maar de correcte bereiding heeft niet plaatsgevonden. Kennelijk heeft de kok niet de juiste kooktijden aangehouden.

Jan Boer