Bobber
En de Jackal is inderdaad een Bobber als we hem vergelijken met de California EV die in 1998 door het Amerikaanse blad "Cycle World" uitgeroepen werd tot Cruiser van het jaar. Het valt direct op dat de hele goede basis die de EV zo begeerlijk maakt op de Jackal gehandhaafd blijft. Het motorblok is ongewijzigd ten opzichte van de EV. De V-twin met boring keer slag van 92 x 80 mm levert een cilinderinhoud van 1.064 cc en een vermogen van 74 pk (54 kW) bij 6.400 toeren per minuut. Het koppel ligt op 94 Nm bij 5.000 toeren per minuut. Gelukkig is de Marzocchi voorvork in vergelijking met de EV niet in maat achteruit gegaan en zijn de dikke 45mm binnenpoten gehandhaafd. De in- en uitgaande demping is echter niet instelbaar. Qua remmen doet de Jackal het met één 320 mm Brembo Goldline remschijf voor, die bediend wordt door een aluminiumkleurige 4 zuiger Brembo Goldline remklauw, en een tweezuiger Brembo Goldline remklauw achter, die een Brembo Goldline remschijf met een diameter van 282 mm bediend. Het oogt erg vertrouwd want dit zijn echt prima componenten die iedere motorfiets goed recht doen. Een toerenteller moet de Jackal ontberen, net zoals de treeplanken, two-tone kleur, de verchroomde afdekkappen voor het balhoofd, onderste framebuizen, injectoren, startmotor en het achterframe, dashboard met toerenteller, de tweede remschijf voor en het lastafhankelijke integrale remsysteem, en nog een aantal andere zaken die de EV wel heeft. Ontberen hoeft niemand ze, want ze zijn allen als accessoire leverbaar voor de Jackal. En hoewel de Jackal inderdaad kaal aandoet heeft hij toch zeker een grote aantrekkingskracht. Hij ziet er bruut uit en heeft een stoere uitstraling, zeker in de donkere kleuren die hem wat dicht doen smelten waardoor hij ook weer wat massiever aandoet. Een mooie motorfiets, dat is zeker!
Filosofie
De filosofie van de Jackal en de verschillen met de California EV razen door mijn hoofd als ik op een regenachtige zaterdagmiddag de Jackal voor deze rij-indruk ophaal bij Moto Guzzi dealer en specialist Teo Lamers in Nijmegen. Lekker gemaakt door al het nieuwe en oude moois in de twee grote showrooms neem ik dan eindelijk plaats op de Jackal, benieuwd naar dat wat komen gaat met deze nieuwste Guzzi telg. Eenmaal zittend op de Jackal valt het op dat de zitpositie lekker laag en onderuit is, maar het zadel voelt nogal hard aan. De voeten staan lekker comfortabel op de voetsteunen, een beetje hoog en ver naar voren, maar zeker comfortabel. De zitpositie wordt geperfectioneerd door het brede en massief aandoende stuur wat speciaal voor de Jackal ontworpen is. Je zit echt in de motor. Een feit dat ook al ingegeven wordt door de brede tank die wat omhoog en in breedte oploopt naar voren toe. Zittend op de motor valt direct het eenvoudige maar stijlvolle dashboard op. De kilometerteller, bekend van de EV en de Centauro, loopt met zwarte cijfers op een witte ondergrond op tot 240 km/uur. Er is ook een mijlenindicatie aanwezig, met onopvallende groene cijfers. De kilometerteller is voorzien van een dagteller en een totaalteller. De eenzame kilometerteller is gehuisvest in een strakke aluminium montageplaat. Opgebogen zodat de teller goed zichtbaar is vanaf het zadel. Onder de teller zijn een 6 tal controlelampjes zichtbaar voor de tankinhoud, oliedruk, dynamo, neutraal, knipperlichten en groot licht. Ook bij zon zijn ze erg goed leesbaar. Helaas geen controlelampje voor de verlichting en aangezien ook de verlichting van de kilometerteller bij daglicht nauwelijks zichtbaar is vond ik dat een gemis. De verlichting is overigens prima. Een forse lichtbundel werpt aan de voorzijde zijn licht ver en helder vooruit. De bedieningselementen zijn modern en erg gemakkelijk te bedienen. Het duopassagier zadel is door twee inbusboutjes los te draaien simpel te verwijderen, waardoor een heel fraaie Jackal te voorschijn komt die de Bobber filosofie echt alle eer aandoet. Kaal en naakt, zondermeer een indrukwekkende motor.
Pluspunt
Een flink pluspunt van alle Guzzi California modellen is de lange zijstandaard met rolblokkering. Hij klapt niet in als de motor van een helling dreigt te rollen hetgeen een prettige en geruststellende gedachte is. Door de lange lengte van de zijstandaard is het haast onmogelijk dat de Jackal omvalt waardoor hij in rul zand en heet asfalt ook prima op de zijstandaard geparkeerd worden. Vanuit het zadel kan hij met de hak van de linkervoet ingetrokken worden. Vaak de laatste handeling voordat er gestart kan worden, want ook de Jackal is voorzien van een startblokkering op zijn zijstandaard. Starten doet hij vlot en soepel. Injectie werpt wat dat betreft zeker zijn vruchten af, koud of warm, een drukje op de startknop en hij liep altijd gelijk en heel mooi regelmatig. Het 1.064 cc motorblok wat we kennen van de California EV en de California Special draait mooi en soepel rond. De droge tweevoudige platenkoppeling laat zich licht bedienen en ook de vijf-versnellingsbak schakelt verrassend licht. Hoewel Guzzi's bekend staan om hen wat hakkerige schakelgedrag, vormt de Jackal hier een goede uitzondering op. Hij schakelt verrassend licht en trefzeker en tijdens de periode dat ik hem mee mocht nemen heeft zelfs het neutraallampje nooit in zijn precisie gefaald. Dit alles was met de voorgaande modellen wel eens anders.....
Bottumpower
Bij het wegrijden valt direct de grote hoeveelheid bottompower op. Vanuit de lage toerentallen trekt de Jackal flink hard, bij de hogere toerentallen komt het vermogen er vloeiend en krachtig in. Hierdoor is de acceleratie heel vloeiend en zeer snel en kan er een topsnelheid bereikt worden van tegen de 200 km/uur (fabrieksopgave). Ik heb het zelf niet helemaal uitgeprobeerd, Willie van Teo Lamers motorrijwielen, was mij erg ter wille geweest met het op korte termijn beschikbaar stellen van hun Jackal voor deze rij-indruk en ik wilde het niet op mijn geweten hebben om hun keurig verzorgde demo motorfiets met de maagdelijke kilometerstand van slechts 112 km al vol te belasten op topsnelheid. Toch kon ik het niet laten om de teller even op de 190 km/uur te zetten vlak voordat ik hem terugbracht. Bij die snelheid was er nog gas over en de motor reageerde op het gas op een manier die sterk deed vermoeden dat het toch nog echt niet allemaal op was. Bij die snelheid lag de Jackal ook lekker stabiel op de weg. En dat met een stuurdemper die op zijn meest losse stand stond.